Aktualności, poradniki i ciekawostki

Zwierzak w podróży

Co zrobić żeby zwierzakowi podróżowało się lepiej?

Wielu naszych pupili bardzo niechętnie podróżuje samochodem. Czasami jest to kwestia samego lęku, czasami problemem jest choroba lokomocyjna. Jak można przygotować zwierzaka do podróży?

- przygotowujmy zwierzę do dłuższej jazdy stopniowo. Warto najpierw nauczyć zwierzaka, że wsiadanie i wysiadanie z pojazdu nie jest niczym strasznym. Jeśli zwierzę będzie siedziało przez chwilę spokojnie – nagradzajmy je przysmakami. Następnie rozpocznijmy przyzwyczajanie pupila do krótkich podróży – pamiętajmy o poczęstowaniu go smakołykiem na zakończenie, aby utrwalił sobie, że podróż kończy się czymś przyjemnym. Z czasem zwiększajmy długość wycieczek samochodowych;

- zapewnijmy zwierzakowi częste postoje w czasie jazdy, to znacznie wyeliminuje stres;

- mniejsze zwierzęta należy przewozić w transporterach (zwłaszcza koty), przymocowanych pasami bezpieczeństwa do fotela. To zmniejszy ryzyko urazu zarówno zwierzaka jak i pasażerów;

- zwierzęta o wiele gorzej niż ludzie znoszą upały. Pamiętajmy, żeby nigdy nie zostawiać psa czy kota w samochodzie, nawet przy uchylonym oknie. Temperatura wewnątrz wzrasta bardzo szybko, a stąd już tylko krok do udaru ciepłego, zagrażającego życiu naszego pupila. Przegrzane zwierzaki zaczynają dyszeć, ciężko oddychać, pocą się im opuszki palców. Może pojawić się również ślinienie. Z tego względu nasz samochód musi być wyposażony w poidło, warto mieć przy sobie również mokry ręcznik do wykonania zimnych okładów.

Jeśli nasz zwierzak źle znosi podróż, należy udać się do weterynarza po skuteczny lek, poprawiający pupilowi komfort jazdy. Specjalista ustali, czy problemem jest lęk, czy choroba lokomocyjna i dobierze odpowiedni preparat oraz dawkę. Nie czekajmy do dnia podróży, pokażmy zwierzaka lekarzowi wcześniej. W wielu przypadkach należy rozpocząć podawanie leku już kilka dni przed wyjazdem, aby środek w pełni rozwinął swoje działanie. Czasem wystarczy tabletka o działaniu przeciwwymiotnym, a niekiedy konieczne jest podanie leku o działaniu uspokajającym. Właściwy dobór leku jest szczególnie ważny, gdy podróże są częste, dlatego warto poświęcić temu problemowi dużo uwagi.

 

 

Kastracja

Kastracja chirurgiczna kotek i suk

Na czym polega zabieg sterylizacji?

Kastracja chirurgiczna u suk i kotek polega na usunięciu jajników oraz macicy (ovariohysterectomia). Zabieg ten pozwala na skuteczne uzyskanie trwałej niepłodności u zwierząt.

Dlaczego suki i kotki powinno poddać się zabiegowi kastracji?

- dzięki zabiegowi unikamy uciążliwości związanych z rują takich jak: wypływ z pochwy u suk, charakterystyczne, uporczywe zachowanie kotek, chęć ucieczki z domu i często związane z tym niebezpieczeństwo np. wypadków samochodowych, natarczywość samców, niepożądana ciąża,

- zabieg przeprowadzony w odpowiednim momencie stanowi profilaktykę rozrostów nowotworowych gruczołów mlekowych,

- usunięcie jajników stanowi profilaktykę torbieli oraz nowotworów jajników, a usunięcie macicy to profilaktyka stanów zapalnych, nowotworów tego narządu jak również ropomacicza (schorzenie macicy przebiegające z nagromadzeniem ropy w jej świetle),

- kastracja to także forma zapobiegania ciąży rzekomej (tzw. laktomania, rozwój gruczołów mlekowych i wydzielanie mleka u nieciężarnych samic) i związanej z tym konieczności podawania leków mocno ingerujących w organizm zwierzęcia,

Kiedy najlepiej przeprowadzić zabieg kastracji?

Ze względu na profilaktykę nowotworów gruczołów mlekowych zabieg kastracji najlepiej jest wykonać po pierwszej rui/cieczce.  Z uwagi na ryzyko krwawienia podczas zabiegu, należy go wykonywać kiedy macica jest obkurczona, tzn. w przypadku kotek 2 tygodnie po lub przed rują, a w przypadku suk 1-2 miesiące przed lub po cieczce.  W sytuacji tzw. „rui permanentnej” u kotek istnieje możliwość wyciszenia jej przed zabiegiem sterylizacji za pomocą tabletek hormonalnych. U suk stosowanie hormonów w trakcie cieczki jest niewskazane z uwagi na ryzyko wystąpienia poważnych powikłań.

Jak wygląda ruja u kotek i suk?

Objawy rui u kotki: charakterystyczne pomiaukiwanie, łaszenie się, wyginanie grzbietu, eksponowanie sromu, przebieranie tylnymi łapami, tarzanie się na grzbiecie, chęć ucieczki z domu. Pierwsza ruja u kotki może pojawić się już w wieku 6 miesięcy. Jej pojawienie się jest związane w naturze z wydłużaniem się dnia świetlnego (od stycznia do czerwca), lecz ze względu na sztuczne oświetlenie okres występowania rui u kotek uległ znacznemu wydłużeniu (w niektórych przypadkach nawet cały rok);
Objawy rui u suki: plamienie (wypływ z pochwy w zależności od fazy cyklu może przybierać zabarwienie od krwistoczerwonego do przezroczystego), rozpulchniony srom, atrakcyjność dla samców, a w chwili rui właściwej ich akceptacja, chęć ucieczki, wycie. Pierwsza cieczka u suki – w zależności od rasy – powinna pojawić się między 7 a 18 miesiącem życia. W ciągu roku suka może mieć jedną lub dwie cieczki (bardzo rzadko trzy - tylko niektóre rasy ), trwające ok. 3 tygodni. Jakiekolwiek odchylenie od tej normy powinno być uznane przez właściciela jako objaw choroby.

 

Na co należy zwrócić uwagę po zabiegu?

Po zabiegu należy zapewnić zwierzęciu dostęp do specjalnej karmy przeznaczonej dla zwierząt wykastrowanych o obniżonej kaloryczności oraz osłaniającej układ moczowy.

 

Ewentualne skutki uboczne:

- kastracja jak każdy zabieg chirurgiczny związana jest z pewnym ryzykiem, w związku z wprowadzeniem zwierzęcia w stan narkozy (w przypadku zwierząt młodych i zdrowych jest ono niewielkie, dlatego warto nie zwlekać z decyzją o zabiegu),

- nietrzymanie moczu – dotyczyć może ok. 20% kastrowanych suk; przyczyną jest niepełny skurcz zwieracza cewki moczowej, wynikający prawdopodobnie z obniżonego poziomu estrogenów po zabiegu kastracji; nietrzymanie moczu może zacząć się zarówno bezpośrednio po kastracji jak i w przeciągu kilku lat po zabiegu; istnieją  metody skutecznego farmakologicznego leczenia tego schorzenia,

- otyłość, spowodowana zmianami w przemianie materii.